اتحادیه‌ی صنعت‌کاران افغانستان از حکومت می‌خواهد که جلو قاچاق فلزات داغمه به بیرون از کشور را بگیرد و نگذارد که فابریکه‌های داخل افغانستان با رکود مواجه شود.
سخی پیمان، رییس اتحادیه صنعت‌کاران افغانستان روز چهارشنبه، 31 جوزا، در یک نشست خبری گفت، اکنون در کشور بیش از 22 فابریکه‌ی ذوب آهن وجود دارد که 14 فابریکه‌ آن در ولایت‌های کابل، هرات و جلال آباد در حال حاضر فعال هستند که «بیشتر از 100 ملیون دالر آمریکایی در بخش ایجاد فابریکات و صنایع ذوب آهن از سوی سرمایه‌گذاران این بخش، هزینه شده است».
رییس این اتحادیه، دولت و مردم را به حمایت از سرمایه گذاران داخلی برای آن‌چه که «جهاد سازنده‌گی» عنوان کرد، فرا خوانده و گفت که سرمایه‌گذاران نمی توانند به تنهایی خود افغانستان را بسازند. وی گفت: «حکومت و مردم باید از سرمایه‌گذاران داخلی حمایت کنند. ما باید جهاد سازنده‌گی را در کشور آغاز کنیم».
مسئول این اتحادیه به این باور است که اگر حکومت به حمایت از صنعت‌کاران کشور آستین بر بزند و جلو قاچاق داغمه‌جات فلزی به خارج از کشور را بگیرد، و آن را در اختیار فابریکه‌های داخلی ذوب آهن بگذارد، بیش از 2500 نفر در کشور صاحب کار خواهند شد و از سوی دیگر به عواید خود دولت نیز افزوده خواهد شد.
او که به نماینده‌گی از تمامی صنعت‌کاران کشور در این نشست صحبت می‌کرد، گفت که در کنار جلوگیری از قاچاق آهن‌آلات کهنه به بیرون از کشور، باید از کالاهایی که به طور غیرقانونی و قاچاقی وارد افغانستان می‌شوند نیز به صورت جدی پیش‌گیری شود؛ «زیرا واردات کالاهای غیرقانونی و قاچاقی، فعالیت صنعت‌کاران افغانستانی را با مشکل مواجه کرده است».
افغانستان از صنعت آهن که در تمامی کشورها به‌عنوان «صنعت مادر» یاد می‌گردد، تاکنون نه‌تنها نتوانسته که بهره‌برداری موثر از آن داشته باشد؛ بلکه سالانه چندین میلیون تن آهن‌آلات کهنه و فرسوده که بیشتر مربوط به ملکیت‌های شخصی مردم و همچنان بقایای وسایط و وسایل نظامی می‌شود، از افغانستان به گونه‌ی غیر قانونی به بیرون کشور قاچاق می‌شود.
از قاچاق آهن‌آلات به گونه جدی جلوگیری می‌شود
اما به تازه‌گی شورای عالی اقتصادی که حکومت آن را به‌منظور تصمیم‌گیری در مورد مسایل کلان اقتصادی ایجاد کرده است، فیصله کرده که از قاچاق فلزات داغمه جلوگیری شود و آهن‌آلات داغمه مربوط حکومت باید در چهارچوب یک تفاهمنامه‌ی روشن به فابریکه‌های داخلی ذوب آهن به فروش برسد.
محمدابراهیم شمس، رییس تصدی‌های وزارت مالیه گفت این وزارت متعهد است تا از قاچاق آهن‌آلات داغمه به گونه‌ی جدی جلوگیری کند و به قیمت مناسب در اختیار فابریکه‌های ذوب آهن قرار دهد. او گفت که این پلان حکومت به‌خاطر حمایت از تولیدات و صنایع داخلی، به‌ویژه رشد و انکشاف صنعت ذوب آهن روی دست گرفته شده است و «اکنون تیم‌های کاری ما برای تثبیت فلزات داغمه در شش زون کشور به کارشان آغاز کرده‌اند و پس از شناسایی فلزات داغمه، انواع فلزات رنگه و سیاه که وجود دارند، در اختیار فابریکه‌های داخلی قرار داده می‌شود».
رییس تصدی‌های وزارت مالیه گفت که تاکنون حدود 37 هزار تُن فلزات داغمه که مربوط به دولت است، در سراسر کشور شناسایی گردیده و پس از ماه مبارک رمضان این کار همچنان ادامه خواهد یافت.
آقای شمس گفت که با عملی شدنِ این طرح، از یک سو عواید زیادی به حساب دولت واریز می‌گردد و از طرف دیگر زمینه‌ی رشد و انکشاف فابریکه‌های ذوب آهن در داخل کشور فراهم می‌شود، و در کنار آن، دیگر فابریکه‌های ذوب آهن که در گذشته با رکود مواجه شده و غیر فعال هستند، دوباره به فعالیت آغاز خواهند کرد.
بر بنیاد آمار ارائه شده از سوی وزارت مالیه، برای ایجاد حدود 14 فابریکه‌ی ذوب آهن که در ولایت‌های کابل، هرات و جلال آباد فعالیت می‌کنند، نزدیک به 31 ملیون دالر سرمایه‌گذاری شده است.
در همین حال، اتحادیه‌ی فابریکات ذوب آهن نیز از حکومت و مردم می‌خواهد تا با حمایت از تولیدات داخلی و به‌خصوص صنعت ذوب آهن، در کاهش میزان واردات آهن‌آلات و فلزات آنان را کمک کنند. پرویز خواجه زاده، رییس اتحادیه فابریکات ذوب آهن گفت: «با این کار می‌شود از 20 تا 30 درصد جلو واردات آهن‌آلات و فلزات به افغانستان را بگیریم و همچنان مردم نیز تشویق شوند و از تولیدات داخلی خود ما حمایت کنند و باید بخرند».
بر اساس گفته‌های فابریکه‌داران ذوب آهن و صنعت‌پیشه‌های بخش آهن‌آلات در افغانستان، روزانه حدود 800 تُن آهن در سراسر کشور ضایع می‌شود که حدود 80 فیصد آن مربوط به ملکیت‌های شخصی مردم هستند و پیش از این به‌گونه‌ی قاچاقی به کشورهای بیرونی قاچاق می‌شده است.
در گذشته بیشترین آهن‌آلات کهنه و فرسوده به‌خاطر ذوب به پاکستان قاچاق می‌شده است و دوباره برای مصرف وارد افغانستان؛ اما اکنون دولت افغانستان تصمیم گرفته است تا از قاچاق فلزات داغمه جلوگیری کرده و فرصت را به فابریکه‌های خود افغانستان بدهد تا این فابریکه‌های ذوب آهن بتوانند پس از رشد و خودکفایی، در آینده با فابریکات ذوب آهنِ کشورهای همسایه نیز به رقابت بپردازند.
الیاس طاهری